Dom na Mylnej. Duży wielopiętrowy dom znajdowa...

Dom na Mylnej. Duży wielopiętrowy dom znajdował się na tyłach dawnego szpitala ewangelickiego na Lesznie, jego podwórko łączyło się z terenem szpitala i było oddzielone wówczas murem. Jednymi z lokatorów (z drugiego pietra) byli państwo Różyczcy z siedmioletnim synem Olesiem, sparaliżowanym ojcem i wysiedlonym z Brwinowa szwagrem Wilnerem z żoną i dwoma synami. Państwo Różyccy prowadzili komplety szkolne dla dzieci, na które uczęszczała autorka. Wiosną 1942 roku w nocy Niemcy plądrują kamienicę i mieszkanie państwa Różyckich. Daje się słyszeć brzdęk wypadających szyb, przypięty do fotela z kółkami pan Rózycki zostaje wypchnięty przez okno. W tym czasie jego syn podczas próby ucieczki ze swym szwagrem zostaje ranny na klatce schodowej. Matka autorki próbuje bezskutecznie pomóc rannym. Kiedy na chwilę się oddala po pomoc chirurga i opatrunki, Niemcy powracają i dobijają rannego. Z całej rodziny ratuje się tylko pani Różycka z synkiem.

Kilkadziesiąt życiorysów oraz wspomnień dzieci Holocaustu w Polsce ukazujących okupacyjną rzeczywistość. Historie najmłodszych świadków wydarzeń z terenów niemalże całego kraju. Pokazują ich codzienną ciężką walkę o przetrwanie, zmagania z terrorem okupanta, tragedie rodzinne, śmierć najbliższych osób. Niektóre z relacji dotyczą jeszcze okresu przed wojennego, inne zaś lat już powojennych.
Życiorysy osób, które po wojnie zostały głównie w Polsce. Dwa z nich nadesłano z Izraela.