Imię: Ewa Nazwisko: Kaltman

  • TAK
  • Kobieta
  • Ewa
  • Kaltman
  • Z Warszawy
  • Żyd
  • na powierzchni

  • Pracowała w Szpitalu Dzieciątka Jezus na Nowogrodzkiej zaś przed samym wybuchem wojny w Szpitalu Miejskim na Czystem. Po utworzeniu getta zostaje przeniesiona do szpitala na Lesznie 3. W 1942 roku organizuje ucieczkę córki z getta, sama przechodzi do pracy do szpitala na Umschlagplatzu. Zimą 1942/43 wydostaje się z getta, dołącza do córki i razem zamieszkują u znajomej Haliny Antonowicz na Żoliborzu. Wówczas udaje jej się załatwić fałszywe dokumenty na nazwisko Jadwigii Korpalskiej. Po pewnym czasie przenosi się do Otwocka, gdzie uzyskuje przydział do szpitala jako lekarz wojskowy. Tuz przed końcem wojny przebywa w Bydgoszczy, gdzie dowiaduje się o śmierci męża od powracającego z obozu kolegi.

  • inteligencja, lekarze, medycyna, medyczne, próby ratunku, wokół autora, wyjście z getta

  • Opracowano na podstawie tekstu autorstwa Joanny Kaltman; s. 61-66 (w:) Dzieci Holocaustu Mówią..., t. 1

  • Kilkadziesiąt życiorysów oraz wspomnień dzieci Holocaustu w Polsce ukazujących okupacyjną rzeczywistość. Historie najmłodszych świadków wydarzeń z terenów niemalże całego kraju. Pokazują ich codzienną ciężką walkę o przetrwanie, zmagania z terrorem okupanta, tragedie rodzinne, śmierć najbliższych osób. Niektóre z relacji dotyczą jeszcze okresu przed wojennego, inne zaś lat już powojennych.
    Życiorysy osób, które po wojnie zostały głównie w Polsce. Dwa z nich nadesłano z Izraela.

  • 61-66