Imię: Ludwik Nazwisko: Rabinowicz
- NIE
- Mężczyzna
- Ludwik
- Rabinowicz
- prawdopodobnie 1939 r.
- Tak
- Spoza Warszawy
- Łódź ul. nieznana
- Żyd
- w mieszkaniu
-
Nie pamiętał rodziców i czy miał rodzeństwo. W czasie wojny zabrała go z Łodzi koleżanka matki. Zamieszkał z nią w Warszawie, nie zobaczył więcej rodziców. Koleżanka oddała go innej osobie (nie wiedział dlaczego?). U nowej opiekunki nie mógł wychodzić z domu. Dostawał jedzenie, ale nie zaznał od niej żadnej czułości, nigdy go nie pogłaskała ani pocałowała. Po wyzwoleniu przyszła po niego koleżanka matki, która zabrała go z Łodzi i zawiozła do otwockiego Domu Dziecka. Czasem go odwiedzała. Po dwóch latach, o adopcję Ludwika wystąpił jakiś mężczyzna z Ameryki (krewny?). Przywoził mu od niego pieniądze Jerzy Rudnicki, którego Ludwik polubił. W swojej relacji zastanawiał się czy jechać do Ameryki, wolałby pana Rudnickiego.
- powstanie w getcie, powstanie warszawskie, w getcie, wysiedlenie
- działania Polaków
- dzieci, obcy człowiek, pomoc długotrwała, pomoc lokalowa
-
Relacja spisana w październiku 1947 r.
-
Powiązane źródła:
-
Powiązani ludzie:
-
nieznane
opiekunka Ludwika Rabinowicza
(Obcy / Pomagający)
Przyjęła 2-3-letniego chłopca żydowskiego na wychowanie. Nie była dla niego czuła, ale dbała o niego. Przechowała go...
Powiązane miejsca:
-
ul. nieznana
Mieszkanie kobiety, która opiekowała się Ludwikiem Rabinowiczem, do wyzwolenia.
-
nieznane
opiekunka Ludwika Rabinowicza
(Obcy / Pomagający)