Imię: Anda Nazwisko: Goljan

W czerwcu 1941 r. udzieliła schronienia w swoim mieszkaniu Irenie Popławskiej i jej ośmioletniej córce. Odwiedzał je brat Ireny i często nocował. Latem 1942 r., kiedy w getcie zaczęła się akcja wysiedleńcza, Anda wysłała Zosię do swojej rodziny na 4 tygodnie. W tym samym czasie przyjęła pod swój dach dwie Żydówki, matkę z córką, o semickim wyglądzie przyprowadzone przez zakonnice ze zgromadzenia Magdalenek. Ktoś z administracji domu zagroził jej donosem, jeśli nie pozbędzie się Żydówek. Wszystkie musiały się wyprowadzić. Po dwóch tygodniach znów przyjęła do siebie Marię i Zosię, zabroniła Marii wychodzić z domu. W listopadzie 1942 r. zakonnice znów przyprowadziły do niej Żydówkę, teściową docenta Politechniki. Przeniosła Marię z Zosia do kuchni. Łóżko odstąpiła nowoprzybyłej za 10 zł dziennie z obiadem. Znów ktoś uprzedził o planowanym donosie. Teściowa musiała się wyprowadzić, ale Anda zatrzymała Marię i Zosię. W wielką sobotę 1943 r., kiedy zaczęło się powstanie w getcie, ktoś zauważył Marię. Dozorca przyszedł do Marii prosząc, żeby się wyprowadziła, bo jemu, jego rodzinie i Andzie grozi niebezpieczeństwo, tym bardziej, że Maria nie miała aryjskich dokumentów.