Początek tzw. kotła na Miłej. O drugiej nad ra...

Początek tzw. kotła na Miłej. O drugiej nad ranem na dziedzińcu szopu Oschmana pojawia się żydowski policjant, niejaki Cukier. Ogłasza, że do 10.00 rano wszyscy pod karą śmierci mają się stawić pomiędzy ulicami Smoczą, Gęsią, Zamenhoffa, Szczęśliwą i placem Parysowskim. Wszyscy się budzą. Obremscy postanawiają, że ich córka Jadwiga musi uciekać z getta. Jadwiga idzie ze znajomymi na Ogrodową, mają tam czekać na dogodną chwilę, by móc przejść na aryjską stronę. Wszyscy wokół szaleją ze zdenerwowania. Obremski dochodzi do wniosku, że musi za wszelką cenę zachować zimną krew; zaczyna się starannie golić. Jego znajomy, Akerman, jest tym zszokowany – Obremski wyjaśnia, że najlepiej mu się myśli w czasie golenia. W międzyczasie dociera do nich wiadomość, że pracownicy szopu Oschmana mają się zebrać przy Niskiej, selekcję przeprowadzi Leszczyński. Obremski jest zmartwiony, wiedząc, że Leszczyński będzie faworyzował tych, którzy mu więcej zapłacą.