"Wśród zatrutych noży", Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów

Tadeusz Obremski, rocznik 1900, jeden z pięciu synów Henocha Obremskiego, założyciela znanej firmy obuwniczej H. Obremski i S-wie. W latach międzywojennych Tadeusz jest jednym ze współwłaścicieli firmy, razem z braćmi zarządza wytwórnią obuwia i czterema sklepami z obuwiem. W czasie okupacji firma zostaje objęta zarządem komisarycznym; Obremscy trafiają do getta. Jednak fabryka nadal funkcjonuje; znajduje się na terenie getta, Obremscy nie tracą środków do życia. W czasie Wielkiej Akcji są w szopie Oschmana, przeżywają liczne selekcje. 1 listopada Jadwiga, córka Obremskich, wychodzi na aryjską stronę. Pod koniec stycznia 1943, podczas kolejnej akcji likwidacyjnej, wychodzi z getta żona Tadeusza, Ela (Rachela), kilka dni później getto opuszcza Tadeusz. Żyją po aryjskiej stronie, uciekając przed szantażami. Od lipca 1943 do czerwca 1944 ukrywają się z córką u Józefa Alaszewicza na Miłej. Prawdopodobnie 11 czerwca giną w niewyjaśnionych okolicznościach.