Imię: Małgorzata Nazwisko: Wolska

Matka Marii, Leokadii, Mieczysława, Haliny i Wandy. Mieszkała z rodziną w dwupiętrowym budynku z przylegającym do niego ogrodem. Na początku 1942 r. córka Halina przyprowadziła do domu Żydówkę Wiśkę, która już została u nich. Wiśka chodziła do getta, także w towarzystwie Mieczysława. Rodzina postanowiła zrobić w ogrodzie pod szklarnią kryjówkę dla osób wyprowadzanych z getta. Mieczysławowi pomagały dwie córki, Halina i Wanda i wnuk, Janusz Wysocki. O kryjówce rodzina mówiła "Krysia". Kryjówka zapełniała się uciekinierami z getta, ostatecznie, ukrywały się w niej 34 osoby. Mieczysław Wolski miał nadzór nad całością, Wanda i Janusz zajmowali się zaopatrzeniem i usuwaniem nieczystości. W zapatrzeniu pomagała Leokadia, która miała w tym domu sklep. Halina załatwiała różne sprawy na mieście. "Sercem" kryjówki, jak pisał o niej Emanuel Ringelblum, była Małgorzata. Wolscy żyli życiem "Krysi", często zostawali w niej na pogadanki.
7 marca 1944 r. przed południem na posesję weszli Niemcy i granatowi policjanci. Małgorzata była wtedy w kuchni z synem i córkami. Niemcy wyprowadzili Mieczysława, zaprowadzili do prosto do szklarni. Wyprowadzili też z kryjówki 35 Żydów (trzy miesiące wcześniej zeszła do niej również Wiśka). Załadowali Żydów na samochody, razem z Mieczysławem oraz Marią i Januszem Wysockimi. Reszcie rodziny udało się uciec. Po południu Niemcy przywieźli Mieczysława na chwilę do ogrodu, rodzina, która to widziała nie poznała celu tego przyjazdu. "Krysia" została doszczętnie obrabowana i spalona. Przez 3 dni stały posterunki granatowej policji. W tym czasie mieszkanie zostało ograbione. Mieczysław, Maria i Janusz zostali osadzeni na Pawiaku, a później rozstrzelani w ruinach getta. Sąsiedzi i znajomi odsunęli się od Wolskich, traktowano ich jak przestępców