Imię: Sura Hinda (Sala) Nazwisko: Polkowska I voto Kuśnir

Córka Lei z domu Kaliskiej i Abrahama Segała, wdowca z czworgiem dorosłych dzieci. Miała troje rodzeństwa. Wyszła za mąż za Izaaka Kuśnira, mężczyznę, rozwodnika z trzema córkami. Nie pozwalała mu spotykać się z córkami. Miała z nim córkę Irenę, mąż się z nią rozwiódł. W 1933 r. wyszła drugi raz za mąż za Romana Polkowskiego, Polaka, którego poznała w pracy w Wytwórni Papierów Wartościowych. Drugi mąż zaadoptował jej córkę. W 1939 r. zaczęła opiekę nad matką, po wyjeździe do Palestyny starszego brata. Wiosną 1940 r, wysłała córkę do matki, przebywającej w hotelu-pensjonacie w Otwocku. W październiku 1940 r. musiała wyprowadzić się z ul. Rybaków, jej sąsiad, Żyd, wskazywał Niemcom innych okolicznych Żydów. W 1941 r. przyszli po nią do nowego mieszkania Niemcy, na szczęście nie było jej w domu, a córka ja uprzedziła. Od tej pory mieszkała w różnych miejscach. Od znajomego sędziego dostała przepustkę do sądów, jako jego sekretarka. Cały czas odwiedzała matkę w getcie, zanosiła jej żywność. Widziała swoją matkę na placu przeładunkowym. W październiku 1943 r. powiedziała córce już nie ma siły się ukrywać, jest jej wszystko jedno. Wtedy jedna z jej przyjaciółek, Hanka Pusta, wywiozła ją na Ukrainę, załatwiła jej pracę w młynie i zamieszkała z nią. W kwietniu 1944 r. został aresztowany jej drugi mąż, Roman. Po aresztowaniu męża wróciła do Warszawy. Usiłowała wykupić męża, ale bezskutecznie, został rozstrzelany w maju. Kiedy wybuchło powstanie warszawskie mieszkała z córką na Podwalu. Została sanitariuszką w szpitalu. Wyszła z córką kanałami ze Starego Miasta, razem z rannymi, do Śródmieścia. Po powstaniu dostała się z córka do stalagu w Saksonii. Nie wróciła do Polski, odnalazła brata Henryka w USA i wyjechała do niego w 1947 r.