W czasie Wielkiej Akcji cała rodzina Mai Barda...

W czasie Wielkiej Akcji cała rodzina Mai Bardach została zabrana na Umschlagplatz: ona z matką Tosia Bardach, Babią Surą Jabłonką, jej mężem Jakubem, ciotką Anią Szlajfsztejn i jej córką Lenką. To było już pod wieczór, wagony były pełne. Mieli czekać w budynku na Umszlagplatzu na kolejny transport rano. Był to chyba budynek szpitala. Weszli na samą górę, żeby zostać zabranym jak najpóźniej. Leżeli na podłodze, gdyż Niemcy strzelali do okien. Ukraińscy strażnicy wchodzili, zabawiać się z kobietami i strzelać do dzieci. Skupili się kącie, ukryci za jakimiś szmatami. Nagle Ania Szlajfsztejn rozpoznała w żydowskim policjancie swojego byłego męża, Maksa. Postanowił im pomóc - tym bardziej, że wśród złapanych była jego córka Helena. Przyszedł w środku nocy i wyprowadził ich tylnymi drzwiami z Umschlagplaztu. Po drodze babka Sura Jabłonka musiała opłacić jeszcze szefa Maksa, który groził, ze wyrzuci go z policji, jeśli będzie pomagał ludziom. Rodzina znalazła się z powrotem w getcie. Był środek nocy, zatrzymali się w jakimś opuszczonym mieszkaniu. Nie wrócili już do swojego mieszkania na Zamenhofa 26.

Książka pisana między 1952 a 1954 rokiem. Dokumentuje życie w warszawskim getcie od momentu jego powstania aż po ostatnie dni.
Jak wyglądało życie w getcie? Jakie organizacje działały, jak pomagały lub powinny były pomóc mieszkańcom getta? Jak to się stało, że tak wielu przetrwało żyjąc w tak strasznej izolacji? Michel Mazor szczegółowo opisuje zniknięcia getta z powierzchni ziemi.
Książka jest studium życia politycznego i socjalnego w warszawskim getcie.