Tadeusz Obremski poznaje lokatora, który jeszc...

Tadeusz Obremski poznaje lokatora, który jeszcze mieszka w wynajętym przez niego u Kupczyków pokoju. Kupczykowa od razu zdradza, że mężczyzna także jest Żydem. Tadeusz jest tym zaniepokojony, kłóci się to z jego zasadami konspiracji. Lokator, Zdzisław Pechnik, przedstawia mu się swoim prawdziwym nazwiskiem, co także go zadziwia. Kiedy gospodyni z synem wychodzą z domu, Pechnik opisuje rodzinę gospodarzy Tadeuszowi i Eli, jest w swojej ocenie bezlitosny. Według niego zarówno matka, jak i jej dorosłe dzieci nie są godne zaufania; syn jest chuliganem, córki sprowadzają Niemców. Gospodarze prawdopodobnie ściągnęli szantażystę, który okradł jego współlokatorów, rodzinę Lautenbergów. W czasie wizyty szmalcownika Pechnik siedział ukryty w szafie, dzięki czemu nie został ograbiony. Po trzech miesiącach Pechnik się wyprowadza i ostrzega Obremskich, by nie wierzyli w życzliwość gospodarzy. Tadeusz jest zdenerwowany; powątpiewa, czy wszystko, co mówi Pechnik jest prawdą. Nie ma żadnych dowodów na poparcie swoich słów. Postanawiają z żoną odgrywać role biedaków, którzy żyją tylko dzięki datkom, przekazywanym im przez znajomych Polaków.