Stefania Pawłowska wraca z sekretariatu Akadem...

Stefania Pawłowska wraca z sekretariatu Akademii Stomatologicznej, tłumaczy profesorowi Meissnerowi, że bała się zostawiać tam kartkę, na której poświadczył, że była jego studentką, skoro wszyscy ją rozpoznali. Meissner oburza się, jak może podejrzewać, że jakiś Polak mógłby chcieć skrzywdzić Żyda. Stefania tłumaczy „Na nas wyrok już został wydany. Ja ze sobą się nie liczę, ale pan ma 6-oro dzieci! – Pani da spokój! Co za jakieś tragizowanie! To są nonsensy! Ja zaraz zadzwonię do profesora Zeńczaka”. Meissner rozmawia przez telefon z Zeńczakiem (Stefania twierdzi, że tylko udaje rozmowę), każe jej wrócić i zanieść kartkę od niego do sekretariatu. „Ja się bałam o niego. Myślałam, że on tego nie rozumie. Okazało się, że on z pełną premedytacją robił to wszystko”.