Pod koniec 1942 r. Irena i Roman Rozenbachowie...

Pod koniec 1942 r. Irena i Roman Rozenbachowie zamieszkali na Zamenhofa, w budynku Gminy. Mieszkali w małym, ciemnym i przepełnionym mieszkaniu, do którego skierował ich mecenas Gottlieb, wysoki urzędnik gminy. Mieszkancy mieszkania wytapetowali ściany gazetami, żeby wyglądały trochę czyściej. Żeby nie było kłótni w kuchni, dyrygowała w niej Felka. W styczniu 1943 r. Felka leżała w połogu. Lekarka była zawiadomiona i wiedziała, że dziecko nie może się urodzić. Kiedy, po południu, przyszła lekarka, domownicy wyszli, aby zapewnić spokój rodzącej. Kiedy wrócili, Felka trzymała w ramionach żywego noworodka. Okazało się, że lekarka nie była w stanie zabić dziecka, chociaż wcześniej to obiecywała. Następnego dnia rano Niemcy otoczyli do. W domu był świetny schron należący do piekarzy. Felka z mężem i dzieckiem mogli się w nim ukryć. Rozenbachowie nie mieli do niego wstępu. Kiedy Felka z reszta mieszkańców ukryła się w schronie, dziecko zostawiła na łóżku. Po powrocie ze schronu okazało się, że dziecko żyło. Po tej akcji, mieszkańcy dostali rozkaz opuszczenia budynku.