Los niewybranych do ciężkiej pracy jest inny -...

Los niewybranych do ciężkiej pracy jest inny - ci giną od razu. Ludzie starsi, powyżej sześćdziesiątki, chorzy, ułomni w jakikolwiek sposób, wreszcie młodzież i dzieci oraz matki - wszyscy uznani za "bezproduktywnych darmozjadów" - są uśmiercani. Śmierć w obozie koncentracyjnym zadawana jest w "cywilizowany" sposób: przez zatrucie gazem lub porażenie prądem. Od wyroku nie ma odwołania: porcja żywności, nawet jeśli więzień kupuje ją za własne pieniądze, potrzebna jest temu, z kogo Rzesza może mieć pożytek. Żyd nie ma prawa żyć - może jedynie odwlec swój zgon, produkując coś dla Niemców. Zlikwidowanie setek tysięcy ludzi to zajęcie dla niezliczonych par rąk: po zabitych zostają przecież ubrania, buty, sprzęty. Nic się nie marnuje - wszystko jest zbierane, czyszczone, reperowane. Zajmują się tym Żydzi - a Niemcy chwalą sobie ich pracę. Ci mają szansę, że zostaną zastrzeleni jako ostatni.

Kapłan, Chaim Aron, Scroll of Agony. The Warsaw Diary, transl. from Hebrew and ed. by A. I. Katsh