Adela Domanus poradziła Klarze Sapiro, aby na...

  • NIE

  • Adela Domanus poradziła Klarze Sapiro, aby na wygnanie szła raczej z panem Sochańskim, niż z jej grupą, która już miała wśród siebie 3 osoby niearyjskiego pochodzenia.

  • 1944-10-00
  • 1944-10-00
  • powstanie warszawskie
  • działania Polaków, życie prywatne/życie codzienne
  • komunikacja, kontakty z innymi Żydami

  • Dzieje 5 osób uratowanych przez Adelę Domanus. Historia jednej żydowskiej dziewczynki. Krótki opis pozostałej czwórki uratowanych Żydów. Życie podczas powstania warszawskiego. Wygnanie ludzi z Warszawy do Krakowa. Do całości dołączona była fotografia Inki, list jej ojca do Adeli z 1943 roku, dwa listy Inki z Łodzi z 1945 roku oraz list matki Inki z Bawarii z 1946 roku.
    Brak strony 4.
    Spisano 27 lutego 1965 roku.
    Oryginał, mnp. 13 s., 210 x 295 mm., jęz. polski
    b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
    ul. Tłomackie 3/5
    00-090 Warszawa
    tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
    <a href=\"mailto:secretary@jewishinstitute.org.pl\">secretary@jewishinstitute.org.pl</a>
    <a href=\"http://www.jewishinstitute.org.pl\">www.jewishinstitute.org.pl</a>

  • 8

  • Adela dała jej dokładny adres Inki i nakazała aby po wygnaniu rozpoczęła poszukiwania dziecka. s.9

  • Powiązani ludzie:

    • Domanus Adela

      Zamieszkała w Warszawie na ul. Polnej 44 m 5, telefon 21-35-87; mąż Henryk, pracownik BGK; pracowała w podziemiu; je...

    • Sapiro Klara

      Mąż – lekarz z Kraśnika, został aresztowany i odprowadzony do getta; córka Inka. Przez pewien czas mieszkała na Prad...

    • Sochański Nieznane

      Mąż Adeli; ukrywał wraz z żoną Klarę Sapiro do powstania warszawskiego. Gdy Niemcy w lecie 1944 r. Niemcy zmusili je...