Imię: Klara Nazwisko: Sapiro

Mąż – lekarz z Kraśnika, został aresztowany i odprowadzony do getta; córka Inka. Przez pewien czas mieszkała na Pradze, gdzie była szantażowana. Przed 1942 rokiem Klara Sapiro ukrywała się z córką u Sieradzkiej, potem zimą 1942 roku zamieszkała pod nazwiskiem Helena Kowalska u znajomej Adeli Domanus – Anny Graz na Saskiej Kępie; córka jej zamieszkała u Adeli; sama zmieniała kilka razy miejsce zamieszkania – krótko mieszkała w Komorowie koło Warszawy, a potem została zameldowana u Adeli Sochańskiej w 1944 roku; po powstaniu warszawskim wyszła razem z panem Sochańskim „na wygnanie”, udało się zamieszkać na wsi niedaleko Warszawy na plebani za zgodą proboszcza; po wojnie odnalazła córkę i zamieszkały w Łodzi, gdzie otrzymała mieszkanie i pomoc finansową z Towarzystwa Żydowskiego, Inka chodziła do szkoły, a ona uczęszczała na kursy Czerwonego Krzyża przygotowując się do wyjazdu do Palestyny; w 1946 roku zatrzymały się w obozie w Bawarii, gdzie uczyły się angielskiego i szykowały się do wyjazdu do Palestyny; w 1947 roku próbowały dotrzeć do Palestyny statkiem Exodus. Statek niestety musiał zawrócić, a one znów przebywały w Bawarii; w 1948 roku po uznaniu Palestyny za państwo – dotarły do Palestyny, gdzie jako posiadająca kwalifikacje pielęgniarki otrzymała posadę w sanatorium dla nerwowo chorych i mieszkanie.

Drugim źródłem jest relacja Adeli Domanusowej w „Ten jest z ojczyzny mojej”, s. 591-593