Imię: Michał Nazwisko: Żydkiewicz

Ukrainiec z pochodzenia, artysta malarz z zawodu. W celach zarobkowych prowadził firmę budowlaną. Ożenił się z Żydówka, Ireną Brodzką. Mieszkali w Dwikozach, gdzie budował zakład przetwórstwa owocowego. Ktoś zadenuncjował jego żonę i musiała się wyprowadzić. Kupił dla niej mieszkanie dwupokojowe na Kleczewskiej, w którym zamieszkała ze swoim bratem Feliksem. Przyszli do nich szmalcownicy, znów wróciła do Dwikoz. Martwił się o żonę i innych Żydów z jej rodziny. Kupił, częściowo zrujnowany, dom w Burakowie. Wyremontował jeden pokój, kuchnię i łazienkę. W łazience, pod podnoszoną podłogą zrobił kryjówkę z piętrowymi pryczami. W innym pokoju, bez dachu, zamurował okna i zrobił *ogród*, do którego mogli wychodzić jego podopieczni. W domu, oficjalnie, był zameldowany Michał Żydkiewicz. W piwnicy ukrywali się: Irena Żydkiewicz, Feliks Brodzki, Izabella Brodzka, Nina Boniówka, Henryk Boniówka i Leon Rappaport. W sumie sześcioro Żydów. Musiał ich utrzymać. W listopadzie 1944 r. uderzył w dom pocisk radziecki. Mieszkańcy musieli wyjść. Przeżył, chorował po wojnie na gruźlicę. Zmarł w sanatorium przeciwgruźliczym w marcu 1946 r. Dzięki jego staraniom przeżyło sześcioro Żydów.