Imię: Maksymilian Nazwisko: Solski

Skończył szkołę handlową w Wiedniu, wrócił do Polski z armią Hallera.Ożenił się z Chudes Gutzac, właścicielką restauracji, mieli jednego syna Szoela (Stefan Solski). W Polsce był administratorem domów na Okopowej 61, 63 i na Wileńskiej 7, które były własnością rodziny żony. Poznał dziewczynę, która była służącą na Wileńskiej, Anielę Gołębiewską. W 1929/30 r. rozwiódł się z żoną. Syn zamieszkał z nim we Włochach i jego partnerką Anielą, Polką. Stracił pracę administratora, został malarzem pokojowym. Mieszkał tam do listopada 1940 r., kiedy Niemcy po sporządzeniu list, umieścili Żydów w Fortach na Solipsach. Trzymali ich tam aż do przeniesienia do getta warszawskiego. W getcie odnalazł byłą żonę i razem z synem zamieszkali u niej na Ogrodowej 12. Była żona utrzymywała go ze swoich zasobów. Dzięki synowi i znajomemu policjantowi, wyjechał z synem ukryty pod śmieciami na wozie konnym w marcu 1942 r. Wrócili do Włoch, do Anieli.Maksymilian nie wychodził z domu ze względu na zły wygląd. Aniela poszła do pracy do badylarza, dostawała warzywa, oprócz skromnej pensji. Do pracy poszedł też Stefan. Tak trwało do powstania warszawskiego. Po powstaniu, kiedy Niemcy kazali zgłosić się na stację wszystkim mężczyznom, ukrywali się synem w wykopie w piwnicy. Opiekowała się nimi Aniela. Chroniła ich stawiając kubeł z moczem na wejściu do piwnicy, ponieważ psy nie mogły wtedy wyczuć ludzi.