Imię: Karolina Nazwisko: Marek

W getcie pracowała w szopie Toebbensa na ul. Leszno. 7 lutego 1943 r. wyszła z getta przy pomocy przyjaciół. Przyjaciele opłacili jej 3-miesięczny pobyt u pp. Mroczkowskich na Żoliborzu. Z okien swojego pokoju obserwował przez cały kwiecień płonące getto. Mieszkańcy domu, straszeni plakatami niemieckimi o zbiorowej odpowiedzialności za ukrywanie Żydów, sami sprawdzali mieszkania i zmuszali podejrzanych mieszkańców do ich opuszczenia. Po opuszczeniu mieszkania przez kilka tygodni ukrywała się u znajomych Żydów. Było tam duże zagęszczenie, przeniosła się na kilka dni do hotelu na Wiejskiej prowadzonego przez Rosjankę. Później znalazła schronienie w szkole na Jasnej 10 (lipiec i sierpień), do której została przyprowadzona przez Bernarda Konrada Świerczyńskiego. Musiała opuścicć szkołę przed rozpoczęciem zajęć we wrześniu. Nie miała gdzie się podziać, rozważała samobójstwo. Niespodziewanie znalazła pomoc u Stefana Rosłońca, któremu o jej położeniu opowiedział Bernard Konrad Świerczyński.