Imię: Julian Nazwisko: Leszczyński

Pochodził z Łowicza. Miał troje rodzeństwa: Władysława, Stanisława i Jadwigę. Przyjaźnił się z Wiktorem Gołębiowskim, który u swojego stryja Leona, burmistrza Łowicza, spędzał w dzieciństwie wakacje i święta. W czasie okupacji wyjechał z Łowicza, razem z rodzeństwem i żoną Stanisława. Przebywali w getcie warszawskim. Jesienią 1942 r. przebywał już na stronie aryjskiej. Nawiązał kontakt z Wiktorem Gołębiowskim i wyprowadzał członków swojej rodziny, którzy korzystali wtedy z gościny Gołębiowskich na Madalińskiego, do czasu znalezienia lokum. Wielokrotnie musieli zmieniać mieszkania. Wiosną 1943 r. udało mu się znaleźć stabilne miejsce na krańcach Saskiej Kępy. Mieszkał z siostrą Jadwigą uchodzącą za jego żonę i dwoma braćmi ukrywającymi się przed gospodarzami. Kiedy wyczerpały im się wszelkie zapasy pieniężne, korzystał z pomocy przyjaciół, pp. Gołębiowskich. Gołębiowscy sprzedawali też dla Leszczyńskich resztę rzeczy jakie im zostały, papierosy i letnie obuwie, które były wyrabiane przez Leszczyńskich. Kontakty zerwały się w sierpniu 1944 r., po wybuchu powstania. Spotkali się po wojnie w Warszawie.