Imię: Jadwiga Nazwisko: Leszczyńska

Pochodziła z Łowicza. Miała trzech braci: Juliana, Stanisława i Władysława. Julian I Władysław przyjaźnili się z Wiktorem Gołębiowskim, który u swojego stryja Leona, burmistrza Łowicza, spędzał w dzieciństwie wakacje i święta. W czasie okupacji wyjechała z Łowicza, razem z braćmi i żoną Stanisława. Przebywali w getcie warszawskim. Jesienią 1942 r. jej brat Julian przebywał już na stronie aryjskiej. Nawiązał kontakt z Wiktorem Gołębiowskim i wyprowadzał członków swojej rodziny, którzy korzystali wtedy z gościny Gołębiowskich na Madalińskiego, do czasu znalezienia lokum. Wielokrotnie musieli zmieniać mieszkania. Wiosną 1943 r. udało im się znaleźć stabilne miejsce na krańcach Saskiej Kępy. Z Julianem uchodzili za małżeństwo, a dwaj bracia ukrywali się przed gospodarzami w pokoju sublokatorskim. Kiedy wyczerpały im się wszelkie zapasy pieniężne, korzystali z pomocy przyjaciół, pp. Gołębiowskich. Gołębiowscy sprzedawali też dla Leszczyńskich resztę rzeczy jakie im zostały, papierosy i letnie obuwie, które były wyrabiane przez Leszczyńskich. Kontakty zerwały się w sierpniu 1944 r., po wybuchu powstania. Spotkali się po wojnie w Warszawie.