Imię: Teresa Nazwisko: Lamowska

Córka Szoszany z Mandelbaumów i Mojżesza Pinczowera. Ma dziesięć lat starszego brata Adama. Ojciec prowadzi interes na ul. Niecałej, tam też mieszkają. Po wybuchu wojny przenoszą się do getta. Ojciec Teresy i jej brat wychodzą na aryjską stronę dzięki pomocy dawnej pracownicy Mojżesza, Leokadii Kamińskiej, mieszkają w skrytce w jej mieszkaniu. Teresa ciężko choruje w getcie, przechodzi dyfteryt, szkarlatynę, głoduje. Wychodzi z getta, nieco później wychodzi także jej matka; wszyscy ukrywają się na Nowiniarskiej. Adam Pinczower decyduje się walczyć w partyzantce. W kamienicy na Nowiniarskiej policja znajduje Żydów w piwnicach; zostają rozstrzelani na podwórku. Współlokatorka Leokadii wynajmuje mieszkanie na Dworskiej i tam przeprowadza się Teresa z rodzicami. Jej matka choruje, musi wyjść z mieszkania na wizytę lekarską – ginie, zastrzelona przez Niemców. Współlokatorka Leokadii zostaje rozstrzelana na Pawiaku, Pinczowerowie muszą się wynieść z Dworskiej. Mojżesz wraca na Nowiniarską, Teresa zostaje umieszczona u Zielińskich na Pradze; gospodarze prawdopodobnie związani są z konspiracją, w ich mieszkaniu odbywa się musztra. Latem 1944 Teresa trafia do pensjonatu w Miedzeszynie, jest pod opieką małżeństwa, które ma nieco starszą córkę. Przyjeżdża do niej Leokadia. Wybuch powstania odcina Teresę od ojca i Leokadii, nikt za nią nie płaci, jest traktowana w okrutny sposób przez opiekunów. Po wyzwoleniu wraca po nią ojciec, umieszcza Teresę w żydowskim domu dziecka w Otwocku. Dwa lata później zabiera ją do domu. Teresa robi maturę, chce studiować historię sztuki, nie może ze względu na niewłaściwe pochodzenie (inicjatywa prywatna). Studiuje rusycystykę.