Imię: Emilia Nazwisko: Duldig

  • NIE
  • Kobieta
  • Emilia
  • Duldig
  • Neuman
  • Nowicka
  • 1910-11-10
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Mokotów
  • Grottgera 15;
  • Wilno; Kowno Słobótka; getto warszawskie; Anin; Warszawa ul. Dymińska 9; Skarżysko-Kamienna; Nabielaka 15 m 4
  • Żyd
  • w mieszkaniu
  • pieniądze

  • W 1939 wyszła za mąż za Stefana Duldiga, magistra farmacji, właściciela Fabryki Farmaceutycznej Synerga na Grójeckiej. 6 września 1939 Emilia uciekła z mężem z Warszawy do Wilna; przez pewien czas mieszkali w Kownie. Po wejściu Niemców trafili do obozu w Słobódce. Uciekli z niego na Lidę, mieszkali na aryjskich papierach. Zostali schwytani przez Niemców, uniknęli wysłania na roboty uciekając do Białegostoku. W styczniu 1942 dotarli do warszawskiego getta. Mieszkali w nim do końca 1942, u siostry męża, Heleny Josefsberg. Pod koniec 1942 wyszli na aryjską stronę, zamieszkali w Aninie, potem na Żoliborzu, u Franciszki Raczkowskiej-Kujawskiej. Tam zastał ich wybuch powstania warszawskiego, trafili do obozu w Pruszkowie, stamtąd docierli do Skarżyska. W marcu 1945 wrócili do Warszawy. W 1946 i 1947 przyszli na świat ich dwaj synowie, Leon i Stefan.

  • powstanie w getcie, powstanie warszawskie, w getcie, wysiedlenie
  • działania Niemców, działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc
  • kontakty z innymi Żydami, pomoc długotrwała, pomoc lokalowa, pomoc od Żydów, poza Warszawą, z papierami aryjskimi