Relacja 301-5540; w Archiwum ŻIH

Stefan Duldig, rocznik 1904, jest synem Leopolda i Otylii z domu Bloch. Kończy szkołę średnią w Drohobyczu, studiuje farmację w Pradze. W 1934 zakłada Fabrykę Farmaceutyczną Synerga. W 1939 żeni się z Emilią z domu Neuman. Matka Stefana umiera w 1930, ojciec i rodzeństwo giną w czasie wojny. 6 września 1939 Stefan i Emilia uciekają z Warszawy do Wilna; potem do Kowna. Po wejściu Niemców trafiają do obozu Słobodki; uciekają na Lidę, ponownie schwytani przez Niemców, uciekają do Białegostoku. W styczniu 1942 docierają do warszawskiego getta. Pod koniec 1942 wychodzą na aryjską stronę, mieszkają w Aninie, potem na Żoliborzu. Tam zastaje ich wybuch powstania sierpniowego, są w obozie pruszkowskim, docierają do Skarżyska. W marcu 1945 wracają do Warszawy. W 1946 i 1947 przychodzą na świat ich dwaj synowie, Leon i Stefan.
Relację zapisano w czerwcu 1957.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl