Imię: Apolonia Nazwisko: Charęzińska

Jesienią 1942 r. do niej i do jej męża przyjechał znajomy z Lubartowa, Natan Nirenberg. Wyrobili mu dokumenty na nazwisko Lutek Tehorek. Po kilku dniach przyjechała siostra Natana z 4-letnią córeczką. Córeczka została oddana przez matkę do jakiejś kobiety na Żoliborzu. Żeby zarobić na utrzymanie dziecka, matka poszła do pracy jako służąca. Po jakimś czasie Niemcy aresztowali pracodawców matki i matkę. Zostali rozstrzelani. Kobieta, która ukrywała dziewczynkę, przywiozła ją do Charęzińskich. Apolonia ukrywała się z mężem i dzieckiem przez 3 tygodnie, ze strachu, że matka zdradzi ich adres. W tym czasie wyrobiła dziewczynce metrykę urodzenia na nazwisko Marta Kozłowska. Zameldowała u siebie jako siostrzenicę sierotę. Natan, kiedy jego mała kuzynka została oddana Charęzińskim, postanowił wyjechać na roboty do Niemiec. Napisał kartkę z Częstochowy i więcej się nie odezwał. Opiekowali się Martą do wyzwolenia i dalej. Pokochali ją jak córkę, a ona ich. Martę uczyła w domu, gdy dziewczynka poszła w końcu do szkoły przy pl. Grottgera, w wieku 9 lat zdała od razu do 4 klasy. Po jakimś czasie zgłosiła się listownie do Charęzińskich jej ciotka z Argentyny z prośbą o oddanie jej dziecka. Apolonia zgodziła się. W tym samym czasie dostała list od Natana, który pisze w liście, że się nie znają, on wrócił właśnie z ZSRR i chce odzyskać dziecko, ponieważ w Palestynie żyją ciotki dziewczynki. Nie uwierzyła Natanowi, który nie miał żadnych dokumentów, nawet tych, które mu wyrobili, Marta pojechała do Argentyny.