Imię: [nieznane] Nazwisko: [agent policji]

„Wyglądał, jak taki z tajnej policji niemieckiej. Takie futerko czarne, taki kapelusik elegancki, taki młody z wąsikiem”. Przychodzi do mieszkania Wandy Lebiody, szuka Pawłowskich. Zygmunt Pawłowski otwiera mu drzwi, domyśla się, że to on i jego żona są poszukiwani, odsyła go jednak do właścicielki mieszkania, która nie zna ich nazwiska. Na skutek qui pro quo agent siedzi i wraz z innymi lokatorami i właścicielką czeka na handlarza, który przyjechał tego dnia rano, sądząc, że to poszukiwany przez niego Pawłowski – w mieszkaniu jest tylko jego żona, handlarz załatwia sprawy na mieście. Kiedy wraca, Zygmunt pyta go w przedpokoju, czy ma na nazwisko Pawłowski. Handlarz zaprzecza, Zygmunt ma już pewność, że agent przyszedł po niego i po jego żonę. Wybiega chyłkiem z mieszkania. Agent domyśla się, że Pawłowski mu uciekł, legitymuje wszystkich, karci Wandę, zabiera ze sobą Grocholskiego do kuchni, rzekomo tylko zwraca uwagę, że ma fałszywą kenkartę, prawdopodobnie jednak bierze łapówkę.