Diana Czerska opuszcza z rodzicami bunkier na...

Diana Czerska opuszcza z rodzicami bunkier na Kupieckiej i pod opieką Ignacego Cukiermana przekrada się do placówki, grupującej robotników przymusowych na Wołyńskiej. Zgrupowani pracowali w większości na Dworcu Wschodnim. Ignacy Cukierman żegna się, uprzedzając Topielów, by zachowywali się ostrożnie, placówka jest bowiem pod ścisłą kontrolą. Obiecał, że przekaże wieści Waldemarowi.
„Pierwszy dzień na Placówce przy ulicy Wołyńskiej przeżyliśmy względnie dobrze.
Pozwolono nam się umyć.
Dali nam świeżą odzież.
I pierwszy raz od kilku tygodni zjedliśmy ciepłą strawę”.
Dwa dni później po Dianę i jej rodziców przychodzi Zdzich, młody chłopak, kolega Waldemara Czerskiego. Ruszają w dalszą drogę, w stronę Placu Grzybowskiego.

Wspomnienia z okresu okupacji spisane nie w porządku chronologicznym. Powrót autora z niewoli niemieckiej do Warszawy w Styczniu 1940 roku. Budowa murów getta warszawskiego, warunki życia w getcie. Pobyt po tzw. aryjskiej stronie od 1942 r. (m. in. w Wołominie). Powstanie w getcie,
obserwowane z zewnątrz. Wielka akcja w getcie warszawskim w 1942 r., przeczekana przez autora i jego żonę w kryjówce.
Wspomnienia przekazane przez autora do ŻIH w 1963 roku.