Rothner zostaje przyjęty do szpitala św. Ducha...

Rothner zostaje przyjęty do szpitala św. Ducha; złamanie okazuje się niezbyt skomplikowane. Rothner jest zadowolony, że na dwa miesiące znajdzie schronienie w szpitalu.

Ordynator Ładyński i dr Bartkiewicz mają umieścić złamaną nogę na wyciągu. Zauważają, że Rothner jest obrzezany. Zostaje „niechcący” zraniony, rana goi się potem 3 miesiące. Nieuszkodzoną stopę siostra Maria bandażuje według wskazówek ordynatora. W czasie regulowania pozycji łóżka z wyciągiem noga zostaje wadliwie wygięta, czego nie poprawia żaden lekarz. Następnie przeprowadzane są niezbyt starannie rozmaite zabiegi. Rothner przekazuje Bartkiewiczowi 100 złotych (więcej nie ma), ten przyjmuje je niechętnie, radząc ironicznie, by Rothner zapłacił ordynatorowi. Rothner ma wrażenie, że lekarze raczej przeciwdziałają wyleczeniu nogi, licząc na to, że jako Żyd jest w trudnej sytuacji. Czekają na pieniądze. Rothenr cierpi z powodu licznych dolegliwości.