Janka i Ola Brandwajnówny, po selekcji na Zame...

Janka i Ola Brandwajnówny, po selekcji na Zamenhofa w początkach września 1942 r., zostały zaprowadzone na Umschlagplatz. Kiedy w dużej grupie personelu szpitala i ich rodzin przechodziły obok budynku szpitala, Janka usłyszała wołanie jakiejś pielęgniarki z okna szpitalnego. Pielęgniarka kazała swojej koleżance idącej w grupie, żeby poszła do tylnych drzwi szpitala, to ją wpuszczą do środka. Tę informacje usłyszał też, idący obok Janki i Oli, dr Kleier. Powiedział: spróbujmy. Podeszli do bocznych drzwi pilnowanych przez Ukraińców. Kleier powiedział, że jest lekarzem, a Janka i Ola córkami lekarza. Zostali wpuszczeni do środka. Razem z nimi, jeszcze kilkunastu osobom udało się przedostać do środka. M. in. doktorowi Wahlerowi z żoną i jednorocznym synkiem.

Książka pisana między 1952 a 1954 rokiem. Dokumentuje życie w warszawskim getcie od momentu jego powstania aż po ostatnie dni.
Jak wyglądało życie w getcie? Jakie organizacje działały, jak pomagały lub powinny były pomóc mieszkańcom getta? Jak to się stało, że tak wielu przetrwało żyjąc w tak strasznej izolacji? Michel Mazor szczegółowo opisuje zniknięcia getta z powierzchni ziemi.
Książka jest studium życia politycznego i socjalnego w warszawskim getcie.