Helena i Ruth Kramarz czuły się w sierocińcu b...

Helena i Ruth Kramarz czuły się w sierocińcu bardzo bezpiecznie. Gdy wybuchło powstanie w getcie, były bardzo smutne i niespokojne. Matka przełożona pytała je, czemu są takie zmartwione. Powiedziały jej całą prawdę - że są Żydówkami z getta, i ich ojciec tam został. Matka przełożona była dla nich jeszcze milsza niż przedtem. Obiecała, że załatwi posadę dla ich ojca jako nocnego stróża w sierocińcu. Niestety ojciec zginął. Helena i Ruth dały matce przełożonej na przechowanie całą biżuterię i pieniądze, które dostały od ojca. Po wojnie wszystko dostały z powrotem.