Relacja 301-5745 w Archiwum ŻIH

Córka Jakuba Kronsilbera i Balbiny z domu Lewkowicz. W 1937 r. wyszła za mąż za Arnolda Haskelberga. Urodził się syn Robert. Często się przeprowadzali. W lipcu 1942 r. znaleźli schronienie w mieszkaniu, w którym był ukryty za szafą pokój. Pod koniec sierpnia, Niemcy wygnali ich z budynku, w tłumie, pogubili się. Alicja z bratem, synem i córką brata, znaleźli schronienie na strychu jakiegoś domu na Wołyńskiej. 19 września, wyszła kanałami na stronę aryjską. Często zmieniała kryjówki, było to bardzo kosztowne. Nie starczało na jedzenie. Pomagała im Siostra Hanna, dawna wychowawczyni Jolanty Kronsilber, Zofia Wojtala i przyjaciel męża siostry, Stanisław Nowak. 25 marca zostali zadenuncjowani i trafili na Szucha. Po przesłuchaniach, 26 marca, Niemcy wieźli ją i brata do transportu na Pawiak. W tym transporcie był *Rudy* z Szarych Szeregów. Pod Arsenałem zostali odbici przez członków Szarych Szeregów. Uciekła z bratem z transportu. Ukryli się u dozorcy na Nalewki 2. Po krótkiej poniewierce wrócili do mieszkania na Wilczej.Tak przetrwali do powstania warszawskiego. W czasie powstania chowali się razem z innymi lokatorami w piwnicy domu. Po powstaniu warszawskim Alicja z synem i jej brat z córką, ukrywali się w bunkrze na Wilczej. Siedzieli w bunkrze 16 tygodni, Robert, synek Alicji miał nogę w gipsie, zaczął puchnąć i zmarł 30.12.1944 r. Tak dotrwali do 17 stycznia 1945 r. Byli bardzo chorzy. Pomoc dostali od pewnego lekarza z ośrodka na ul. Wiejskiej, który zaczął ich leczyć. Alicja, jako najsilniejsza chodziła do Gminy Żydowskiej po leki, ubrania i żywność.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl