Byłam tylko lekarzem...

  • Zofia
  • Szymańska (Rozenblum)
  • Warszawa
  • 1979
  • wspomnienia osobiste
  • tak
  • nie
  • polski

  • Studia medyczne w Paryżu ukończyła w 1915r. Pracowała w Moskwie w klinice neurologicznej. Po powrocie do Polski w 1918r. utworzyła pierwszą w Polsce Poradnię Pedologiczną (pediatryczną). Zakładała szpitale zakaźne na Wileńszczyźnie. Po wojnie kierownik Poradni dla Dzieci i Młodzieży przy Chełmskiej (potem Główna Poradnia Zdrowia Psychicznego). Przed wojną mieszkała na Puławskiej 3. W getcie --Leszno 44 (niepewne). Przebywała w getcie od października 40r. do sierpnia 42. Po wybuchu wojny wraz z Adolfem Bermanem i Józefem Gitlerem organizowała zarząd Centosu. Naczelny lekarz Centosu, wszystkie placówki dziecięce podlegały jej pod względem sanitarnym. Była świadkiem zastrzelenia na ulicy getta dra Steinkalka. Po rozwiązaniu Centosu (w czasie I akcji) jako bezrobotna musiała opuścić getto. Przeszła na aryjską stronę razem z siostrzenicą Jasią (znajoma Polka -p. Łeszeżanka, pracownik Zarządu Miejskiego, zapisała Szymańską do kolumny pracowników Wydziału Opieki Społecznej Zarządu Miejskiego, dzięki temu S. mogła wyjść z getta). Pracowała przy Puławskiej 97, gdzie był zakład dla chłopców moralnie zaniedbanych. Ukrywała się u Ireny Solskiej, potem u ss niepokalanek na Kazimierzowskiej (17 dni) i w domu sióstr w Ożarowie. Matka dr Szymańskiej zmarła w getcie śmiercią naturalną. Sfiszkowano tylko fragment książki dotyczący wspomnień z okresu getta