Imię: Regina Nazwisko: Kenigswein

Ojciec – Szmul (Szmuel) Sobol, umiera w getcie po 1941, matka Ruchla Sobol, ginie w getcie, zastrzelona w okolicy Nalewek, po 1941. Bracia: Abram, Mosze, Lajzer, Lajbel i siostra Ita giną w getcie warszawskim. Regina jest córką zaprzyjaźnionego dostawcy ZOO, Szmula Sobola. Przed wojną mieszkają na Pradze. W getcie Kenigsweinowie zajmują się szmuglem. Zimą 1942/1943 ukrywają się w bunkrze. Inni ukrywający się namawiają Reginę, by opuściła bunkier, boją się płaczu dziecka. Regina opuszcza getto z synem Mieciem, córką Stefą i najmłodszym Szulimem. Znajomy Polak, Zygmunt Piętak, znajduje jej kryjówkę na Karolkowej. Gospodyni zmuszą Reginę, by pozbyła się najmłodszego dziecka, Regina z Zygmuntem podrzucają Szulima w pobliżu sierocińca. Z getta wychodzi mąż Reginy, Szmul. W grudniu 1943 gospodyni wyrzuca ich z domu; Regina dociera do domu Żabińskich w ZOO, prosi Jana Żabińskiego o pomoc. Żabiński ukrywa Kenigsweinów. W 1944 Regina zostaje przypadkowo rozpoznana. Profesor Żabiński przenosi Kenigsweinów do nowej kryjówki na Pradze, w innych miejscach umieszcza ich dzieci. W sierpniu 1944 Regina i jej mąż biorą udział w powstaniu. Po upadku powstania ukrywają się w bunkrze na Starym Mieście; zostają rozdzieleni, po wkroczeniu Rosjan do Warszawy odnajdują się, odzyskują dzieci; zajmują się handlem, dobrze im się powodzi. Chcą się koniecznie odwdzięczyć Żabińskim, ci jednak nie przyjmują żadnego wsparcia. Kenigsweinowie przenoszą się do Dzierżoniowa. Szmul umiera nagle w 1948 roku. W 1957 Regina z dziećmi emigruje do Izraela.