Imię: Anna Nazwisko: Neuding

  • NIE
  • Kobieta
  • Anna
  • Neuding
  • Kościólkowska
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Warszawa, ul. nieznana
  • Biała 8; Narbutta 38
  • Żyd
  • zły

  • Chodziła do szkoły rosyjskiej. Wyszła za mąż za Józefa Neudinga, właściciela komory celnej. Miała z nim dwóch synów, Wacława i Jerzego. Wacław popełnił samobójstwo w 1925 r. jako 19-letni chłopiec. Jerzy ukończył chemię na Politechnice Warszawskiej. Ochrzcili się z mężem, już w getcie, w nadziei, że to im pomoże przeżyć. Mąż Anny dostał wylewu w 1940 r., na wieść o poddaniu się Francji, i zmarł. W getcie mieszkała na Białej z synem Jerzym, jego żoną Janiną, ich córeczką Joasią, rodzicami synowej i jej siostrą Wandą. Syn Jerzy został rozstrzelany w kwietniu 1942 r.. Wyszła z getta jakiś czas po synowej i wnuczce, zamieszkała z nimi w wynajętym pokoju na Mokotowie. Synowa pracowała, a ona opiekowała się kilkuletnią wnuczką. Czytała Joasi książki, uczyła polskiego i historii. W niedziele chodziła z wnuczką do kościoła. Na Narbutta mieszkała do powstania warszawskiego. W czasie powstania trafiła z synową i wnuczką do Pruszkowa, a stamtąd do obozu pracy pod Grudziądzem, pracowała w kuchni obozowej. Była w nim do lutego 1945 r. Przeszła z rodziną przez Wisłę.Świetnie znała rosyjski i dobrze ją traktowali Rosjanie. Po wyzwoleniu została w Grudziądzu.

  • mieszkaniowe, pomoc
  • dzieci