Wywiad USC 31709 - Alina Prądzyńska

Ojciec, Julian Wolman był przedstawicielem różnych firm austriackich. Matka, Janina z domu Kaufman pochodziła z wielodzietnej, tradycyjnej rodziny. Alina miała młodszego o dwa lata brata Wacława. Chodziła do gimnazjum Hoffmanowej. Przed wojną ukończyła rok studiów medycznych w Paryżu. W 1939 r. przyjechała na wakacje do Polski. Mieszkali w dzielnicy aryjskiej, do getta przenieśli się dzień przed jego zamknięciem, zmuszeni do tego przez ojca, który wierzył w zapewnienia Niemców o bezpieczeństwie. Zabrali co się dało ze swojego mieszkania i zamieszkali na Chłodnej, w jednym z pokoi mieszkania krawca. Brat poszedł do pracy w wytwórni sztucznego miodu, ale to nie wystarczało na utrzymanie rodziny, więc wyprzedawali zabrane do getta rzeczy. Odwiedzała ich w getcie Teresa Prekerowa, która przemycała , uwiązaną na sznurkach pod futrem, żywność dla nich. Na początku 1941 r., Prekerowa wyprowadziła z getta Alinę, która zamieszkała początkowo u swojej przyjaciółki, Haliny Lisowskiej, na Lwowskiej. Leon Adamczak, student prawa załatwił Alinie dokumenty aryjskie na nazwisko Kowalska. Alina kiedy dostała wiadomość o mającej rozpocząć się akcji wysiedleńczej, wyprowadziła z getta swoich rodziców, przy pomocy Haliny Lisowskiej i Irminy Maślankowej. Mieszkała u swojej przyjaciółki, Haliny Lisowskiej. Później na trzy miesiące dostała posadę nauczycielki dwóch dziewcząt w majątku na wsi, gdzie występowała pod nazwiskiem Kubiszewska. Kilka razy zmieniała mieszkania, m.in. mieszkała w pensjonacie na Brackiej, prowadzonym przez Zofię Babińską. Po powstaniu warszawskim, w czasie drogi do Pruszkowa, dzięki pomocy kolejarzy, udało jej się ukryć i dzięki temu mogła wrócić do Warszawy. Po wojnie wyszła za mąż za Lucjana Prądzyńskiego.