W czasie powstania Gustawa Fischgrund, jej mąż...

W czasie powstania Gustawa Fischgrund, jej mąż Seweryn i grupka Żydów, którymi się wcześniej opiekowała, błąkali się od schronu do schronu. Polacy nieraz ich przepędzali, argumentując, że jak Niemcy znajdą Żydów między nimi, to wszystkich wymordują. Gustawa pozostała w roli Polki, krzyczała na nich, że nas Polaków czeka ten sam los, co Żydów i że trzeba ich ratować. Mężczyźni z jej grupy byli w tym czasie kompletnie załamani, więc wciąż to ona zdobywała żywność. W jednym ze schronów, do którego dotarli, spotkali grupę bundowców z Henrykiem Fischgrundem i dr. Feinerem. Gustawa jednak nie zorientowała się wtedy, że są oni Żydami. Pod koniec powstania Gustawa została ranna: bomba wpadła do budynku i wybuch wyrzucił Gustawę z pierwszego piętra. Przez jakiś czas nie mogła chodzić, potem kulała.