Wywiad USC 37642 - Stefan Berezowski

Urodził się w zamożnej rodzinie lekarza laryngologa Jakuba Berlsteina i Anieli z domu Bader. Miał starszego o 6 lat brata. Ojciec był ordynatorem w szpitalu żydowskim we Lwowie, zginął w wypadku samochodowym w 1932 r. Stefan chodził do państwowej szkoły. W 1935 r. zdał maturę i dostał się na medycynę. Po utworzeniu getta, znalazł się w nim z matką, bratem i bratową. Postanowili uciekać. Dzięki Polakom, sąsiadce (Ada Góralska), przyjaciółce (Wanda Tomaszewska) i byłej służącej (Basia), wyszli osobno przez przekupioną wachę. Stefan, ukryty przez przekupionego kolejarza, dojechał do Krakowa. W Krakowie dostał od Adama Garwolińskiego kartę pracy na nazwisko Stefan Berezowski i w styczniu 1942 r. pojechał do Warszawy. W Warszawie mieszkała rodzina matki, bratowa Zofia Bader(Polka, żona brata Karola) i brat matki Emil Bader. Zofia zaprotegowała go do prof.Marcina kasprzaka z Państwowego Zakładu Higieny, Stefan zaczął kurs z zakresu epidemiologii, jako student, który zgubił papiery. Spotkał tam kolegów ze Lwowa, zaciętych antysemitów, którzy powiedzieli mu, że na czas wojny jest zawieszenie broni, a później się z nim zaprzyjaźnili. Po tym kursie dostał przydział pracy do Grójca. Tam poznał swoją przyszłą żonę, spotkał kolejnych kolegów ze Lwowa, którzy udawali, że nie wiedzą o jego pochodzeniu. W każdy weekend woził do Warszawy żywność dla, ukrywających się, matki i brata z żoną. Mieszkał tam i pracował do wyzwolenia.