Imię: Felicja Irena Nazwisko: Wołkomińska

  • NIE
  • Kobieta
  • Felicja Irena
  • Wołkomińska
  • Kwas
  • 1919-00-00
  • Suwałki
  • Tak
  • Spoza Warszawy
  • Suwałki, Wilno
  • Warszawa – getto, Żoliborz, Chmielna
  • Żyd
  • dobry
  • inne zagrożenie, szantaż/szmalcowanie zakończone wykupieniem, w mieszkaniu

  • Felicja w młodości mieszka w Suwałkach, w jej domu szanuje się żydowskie tradycje, rodzina jest jednak w dużym stopniu zasymilowana. Po wybuchu wojny ucieka z mężem do Wilna; pomaga im Stefan Martyka. W 1941 Żyd Korngold wydaje ich w ręce Gestapo. Mąż Felicji ginie bez wieści, ona sama zostaje zwolniona. Pomaga jej Igor Śmiałowski, umieszcza Felicję u swoich rodziców, później wraz ze znajomymi umożliwia jej wyjazd do Warszawy. Cała jej rodzina ginie w getcie w Grodnie. W Warszawie Felicja mieszka początkowo u Janusza Minkiewicza, później jednak, nie chcąc narażać gospodarzy, przenosi się do getta. Wczesną wiosną 1943 wychodzi na aryjską stronę, pomaga jej grupa Polaków, związanych z AL i z PPR; wielokrotnie wspiera ją także Czesław Miłosz. Felicja utrzymuje się z prac dziewiarskich, później pracuje jako opiekunka do dzieci. W 1957 Felicja emigruje do Izraela.

  • w getcie, wysiedlenie
  • działania Niemców, działania Polaków, konspiracja, mieszkaniowe, pomoc, praca, szantaż, szmalcownictwo, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, gestapo/żandarmeria, gospodarze, inna pomoc, konspiracja polska, kontakty z innymi Żydami, koszty, Medal Sprawiedliwych, pomoc długotrwała, pomoc finansowa, pomoc indywidualna , pomoc jednorazowa, pomoc lokalowa, pomoc od Żydów, pomoc rzeczowa, poza Warszawą, praca, szantażysta/szmalcownik, z papierami aryjskimi, znajomi
  • Str. 3