Imię: Marian Nazwisko: Tyrowicz

Urodził się w Lwowie. Ojciec Israel Eisenberg był zegarmistrzem, miał pracownię w domu. Matka Sara z domu Kohl zajmowała się domem i czwórką dzieci: Maksem, Beniaminem, Arnoldem i Sonią, starała się prowadzić koszerną kuchnię. Rodzina była uboga, mieli 2 zł/dzień dla wszystkich. Ale dzieci zawsze miały buty. Marian chodził do państwowej szkoły powszechnej. Kiedy wkroczyli Niemcy nie uciekli na wschód, ale brat Beniamin wyjechał do Warszawy. Reszta rodziny poszła do getta. W czerwcu 1943 r. Beniamin ściągnął Mariana do Warszawy. Najpierw załatwił mu metrykę na nazwisko Tyrowicz, sam nosił takie samo. Zamieszkał z bratem na Krochmalnej. Brat już załatwił mieszkanie na Złotej, ale jeszcze trzeba było na nie jakiś czas czekać. Gospodarze z Krochmalnej zaczęli się domyślać pochodzenia braci, zaczęto ich szantażować. Musieli natychmiast się wyprowadzić. Pojechali do Ożarowa i jakiś czas nocowali w lasach. Beniamin rano jechał do pracy, a Marian spędzał dzień włócząc się po ulicach. W końcu sprowadzili się na Złotą. Marian źle wyglądał, więc nie wychodził z mieszkania. Mieszkali tam przez rok, do powstania warszawskiego. Z powstania wyszli z ludnością cywilną do Pruszkowa. Po selekcji obaj trafili do obozu w koszarach na Puławskiej. Pracowali przy opróżnianiu opuszczonych mieszkań przez Niemców. Pod koniec wojny obóz został ewakuowany do Błonia i tam ich zastało wyzwolenie. Po wojnie pojechali do Lublina. Marian skończył szkołę i studia.