Imię: Henryk Nazwisko: Wróblewski (3)

(1)

Pomagał bezinteresownie wielu Żydom. Pomógł m.in. bratu Chila Cyelona. Eskortował go w podróży do Warszawy. Pomagał także siostrom Wandzie, Helenie i Teresie Neumark, które przewiózł z Radomska do Warszawy i wyrobił im aryjskie papiery.

(2)

Instruktor wychowania fizycznego. Bardzo szlachetny człowiek. Żonaty z Żydówką, z domu Czaryską. Oprócz mieszkania w Warszawie, miał mieszkanie w Rzekach pod Częstochową. Do tego mieszkania zabrał, poznaną u Jerzego Strzałowskiego, Żydówkę Annę Grajpner. W jego mieszkaniu były jeszcze dwie Żydówki, Teresa Anders i Marysia (nazwiska autorka nie pamięta). Po kilku dniach zawiózł Annę na dworzec, podał swój adres w Warszawie. Jego żona zajęła się Anną serdecznie. Wróblewscy pomogli Annie w zdobyciu fałszywych dokumentów, Henryk podał ją za swoją kuzynkę, która uciekła z robót w Niemczech. Dzięki temu otrzymała oryginalne dokumenty. Wróblewscy trzymali ja w domu bezinteresownie. Później Wróblewski załatwił Annie pracę pomocy domowej u dra Finka, Niemca. Do końca wojny mieszkała u Wróblewskich Tereska Anders. Po wojnie wysłali ją aliją do Palestyny.

(3)

Henryka Wróblewski, żonaty z Żydówką, postawił sobie za cel ratowanie Żydów. Z transportu, który szedł z Radomska do Treblinki uratował 130 osób. Zaproponował Majerowiczom, aby jechali do Niemiec na roboty na aryjskich papierach, lub ukryli się u niego w Warszawie lub w okolicy. Twierdził, że chce, aby naród żydowski pozostał przy życiu, a on będzie ratował tylko uczciwych ludzi, którzy narodu żydowskiego nie skompromitują.

(3)

Relacja Efraima Majerowicza w „Ten jest z ojczyzny mojej”.

(3) 391-392