Relacja O3/6820; w Archiwum Yad Vashem

Esterę Lisak wybuch wojny zastaje w Warszawie. Jest w getcie. Wychodzi na aryjską stronę w marcu 1943 wraz z grupą aryjskich robotników. Dociera do mieszkania przyjaciółki, Eugenii Kochanowskiej, u której znajduje schronienie do jesieni 1944, kiedy po powstaniu trafia z rodziną Kochanowskich do Grójca. Tu spotyka koleżankę Żydówkę, Kochanowscy nie chcą jej przyjąć. Estera wyprowadza się, pracuje w biurze inżyniera, prowadzi wspólne gospodarstwo z koleżanką, która prowadzi dom, poszukując zaginionego męża przez RGO. Mąż się odnajduje, ma dobry wygląd, kobiety czują się przy nim bezpieczniej. Doczekują wejścia Rosjan. Estera po wojnie mieszka w Łodzi, pracuje w urzędzie.
Relację w Łodzi spisała Ida Gliksztajn (w 1946 roku).