Imię: Zygmunt Nazwisko: Zybert

W 1939 r. został zmobilizowany, trafił do obozu jenieckiego. Został zwolniony w 1941 r. dzięki zdiagnozowaniu kurzej ślepoty. Wrócił do Warszawy, odnalazł swoją przyszłą żonę Helenę Hercberg. Zamieszkali razem, a w 1942 r. pobrali się. Żona wchodziła do getta, do rodziny, a on w mundurze kolejarskim ją osłaniał. Razem ze swoimi przyjaciółmi, Wieśkiem Czajkowskim i Stefanem Jungiem, przygotowywał fałszywe kenkarty, które żona wnosiła do getta. Pewnego razu przyszło trzech panów w futrach i oświadczyli, że Helena, teraz już Zybert, jest Żydówką, Helena była już w ciąży. Mąż pobiegł do rodziców, pożyczył 500 zł i dał szmalcownikom. Oni oddali Helenie 100 zł, żeby miała na rozwiązanie. W kwietniu 1943 r.urodził mu się syn. Przy pomocy ks. Zygmunta Truszyńskiego wywiózł żonę z niemowlęciem do Międzylesia, ale dziecko zostało oddane pod opiekę państwu Sierpińskim. Po wyzwoleniu prawej strony Wisły, odnalazł żonę i syna, zamieszkali razem.