Relacja O3/2313; w Archiwum Yad Vashem

Edzia (Jehudit) Drach, z domu Fefer, rocznik 1922, kończy szkołę powszechną i zawodową w Ostrowcu Kieleckim, rodzice prowadzą sklep. Edzia należy do organizacji syjonistycznej. Ucieka z Ostrowca w 1942, w czasie likwidacji getta. Dociera do Warszawy, ma aryjskie papiery. Dostaje pracę służącej, nie może się z nią oswoić. Chce się oddać w ręce Gestapo, w ostatniej chwili pomaga jej Janina Grundgand, Polka, działająca w konspiracji. Załatwia Edzi pracę, wspiera także wielu jej znajomych. W czasie powstania warszawskiego Edzia jest na letnisku w Żyrardowie. Po wyzwoleniu w 1945 jedzie do Lublina, pracuje krótko dla NKWD, w październiku nielegalnie emigruje do Izraela.
Relację spisał w 1963 Henryk Rylski.