Imię: Stanisław Nazwisko: Weinberg

Rodzice Stanisława (matka – Anna z domu Ginstling) – lekarze – nie praktykują zawodu; ojciec jest właścicielem nieruchomości i firmy handlowej. W czasie okupacji są w getcie warszawskim. W 1940 kontaktuje się z nimi Helena, która przywozi z Łotwy paczkę i list od rodziców Anny. Helena załatwia Annie i Stanisławowi Weinbergom dokumenty aryjskie i pozwolenie na wyjazd z Generalnej Guberni. Jadą z Heleną do Kowna. W 1941 Stanisław wraca do ojca w Warszawie, matka zostaje na Litwie. Przez rok jest łącznikiem Heleny, współpracującej z AK; Helena wciela go do swojej komórki. Przenosi korespondencję, broń, cenne przedmioty. W październiku 1942 zatrzymany przez żydowską policję i przekazany gestapo. Przesłuchiwany jest i torturowany 6 tygodni na Szucha. Zostaje wykupiony z więzienia dzięki staraniom ojca i Heleny. W maju 1943 Helena wywozi go do znajomych, mieszkających pod Wilnem. Tam w 1944 zastaje go wyzwolenie. Ojciec Stanisława ginie w getcie warszawskim, matka – w wileńskim.