Imię: Jan (Izrael) Nazwisko: Dynerman

Pochodził z niezbyt zamożnej rodziny. Ojciec, Mojżesz był blacharzem budowlanym, pracował sezonowo. Matka, Szengla prowadziła sklep warzywny. Przed wojną rodzice mieli już warsztat blacharski. Miał dwóch braci, dużo starszego Joszuę i starszego o dwa lata Jakuba. Chodził do szkoły powszechnej przy Gminie Żydowskiej na Śliskiej 28, do jednej klasy z Mordechajem Anielewiczem. Później do gimnazjum prywatnego i Żydowskiej Szkoły Rzemieślniczej na Grzybowskiej. Po skończeniu nauki zaczął pracę w warsztacie ojca. W czasie getta pracował jako blacharz w fabryce Doringa na Grzybowskiej, w budynku dawnej szkoły rzemieślniczej. 17.01.1943 r. trafia, zabrany z fabryki, na Umschlagplatz. Zostaje wyciągnięty przez kierownictwo fabryki. Rodzice, w tym czasie ukrywają się w kryjówce pod schodami budynku nalewki 40. Potem rodzice wychodzą na stronę aryjską. Jan Izrael spotyka w getcie Anielewicza i przygotowuje się do walki zbrojnej. Po wybuchu powstania pełni dyżury na stanowisku obserwacyjnym na Nalewkach. Kiedy giną jego koledzy, przeskakuje mur i idzie do fabryki, przychodzi po niego ojciec i odtąd ukrywa się z rodzicami w piwnicy pana Marchoła, znajomego rodziców. Dom znajduje się na Kawczej 22, ukrywają się w niej przez kilkanaście miesięcy, aż do wkroczenia Rosjan. Po wyzwoleniu Pragi jedzie z rodzicami do Lublina. Po jakimś czasie wraca do warszawy, otwiera warsztat blacharski. Krótko pracował też, jako aktor, w Teatrze Żydowskim.