Jerzy Miron ukrywa się u rodziny tramwajarzy,...

Jerzy Miron ukrywa się u rodziny tramwajarzy, Wróblów. Mają pokój z kuchnią. Wypróbowywują rozmaite skrytki dla Jerzego. Skrytka pod parapetem jest zbyt ciasna. Następna kryjówka jest w kuchennej skrzyni. Jednak Jerzy dostaje napadu kaszlu w czasie wizyty kuzyna i muszą go wyciągnąć ze skrzyni. Od tego czasu przebywa w pokoju, w czasie wizyt chowa się do szafy. Siedzi w niej raz 2 – 3 dni, w czasie wizyty gości. Drzwi szafy są lekko uchylone, „tak że miałem dość powietrza, a także światła, by przeczytać prawie całego ‘Pana Wołodyjowskiego’. Do szafy dostawałem jedzenie, miałem tam również wazon dla własnych potrzeb. Obcy nie wiedzieli o tym, że ja znajduję się w mieszkaniu, ja natomiast nie bałem się, gdyż byłem bardzo zajęty moją lekturą”.
Innym razem krewna gospodarzy widzi go ukrytego za szafą. Wytłumaczono jej, że to dziecko od sąsiadów, które się bawi w chowanego.