Imię: Dziewczynka ze Skaryszewskiej Nazwisko:

Drobna, 12-letnia dziewczynka budzi pewnej nocy Niunię Herszman-Reznik cichym śpiewem, nuci żydowską piosenkę „Kojfcie, kojfcie, papierosen”. Szepcze, że domyśliła się, że Niunia nie jest gojką. Niunia idzie z nią do łazienki. Tam dziewczynka opowiada jej, że była w zakładzie, chce jechać na roboty do Niemiec, ale jest chora i nie chcą jej zakwalifikować. „Zaczęła gorzko płakać i nie mogła dalej mówić. Uspokoiłam ją jak mogłam i pocieszyłam, że na pewno ją wyślą, bo Niemcom potrzebni są teraz ludzie do pracy.
Wiedziałam, że to są słowa bez pokrycia, ale byłam bezradna”.
Przez kilka dni pobytu na Skaryszewskiej Niunia stara się pomóc dziewczynce, wynosi jej z kuchni jedzenie. Przed wyjazdem zostawia jej prowiant, daje ubranie, zostawione przez kobietę, która została zwolniona z wyjazdu.