Relacja 301-2480; w Archiwum ŻIH

Autorka, rocznik 1915, w 1943 roku wyjechała z córką ze Stanisławowa do Lwowa. Pracowała jako służąca u Niemki; uczyła dziecko, że to Niemka jest jej prawdziwą matką. Ponieważ była niemeldowana, postanowiła sama pójść na gestapo i wyjaśnić sprawę; zwolniono ją. Mimo to w grudniu 1943 roku cała rodzina postanowiła wyjechać do Warszawy; Niemka, zakochana w mężu autorki, wyjechała z nimi. Podczas powstania z mężem znaleźli się na ZIeleniaku; udało się im przedostać do Pruszkowa. Dziecko, wysłane w lipcu 1944 roku w góry Harcu na wakacje, również przeżyło. Relacja spisana w kwietniu 1947 roku przez Idę Gliksztajn.