Relacja 301-2561; w Archiwum ŻIH

Autorka, rocznik 1899, w czasie wybuchu wojny mieszkała we Lwowie; jej ojciec był posłem na sejm austriacki, a po odzyskaniu niepodległości na Sejm RP. 13 września 1942 roku na aryjskich papierach Helena Diamand wyjechała do Warszawy, gdzie dzięki ukrywała się u znajomych nazwiskiem Wolman. Na życie zarabiała korepetycjami, m.in. na tajnych kompletach w bursie RGO na Czarnieckiego 43. Powstanie warszawskie przeżyła na Żoliborzu; następnie została wywieziona do wsi Rzędowice niedaleko Częstochowy. Relacja spisana 2 czerwca 1947 roku przez Idę Gliksztajn.