Imię: Ziuta Nazwisko: nieznane

Pani Ziuta miała dwoje dzieci, 16-letniego Rolanda i 15-letnią Hankę. Mąż p. Ziuty był granatowym policjantem, który za pracę konspiracyjną został w 1942 r. aresztowany i wywieziony do Majdanka. Ziuta jest skromną, biedną, pracowitą i bardzo bogobojną kobietą. Jej znajomi, pp. W., proszą ją o przyjęcie do mieszkania dwojga ukrywających się Żydów, pp. Franciszkę i Stefana Grunbergów. Na co ona się zgadza. Przyjmuje serdecznie Grunbergów, daje im do użytku jeden pokój, który opuściła na jakiś czas jej lokatorka. Ziuta codziennie rano chodziła do kościoła, a pracując w domu śpiewała religijne pieśni. Zapisała się do biblioteki i wypożyczała książki dla swoich lokatorów. Nie lubiła siedzieć w domu i często wychodziła do znajomych albo na leżak do ogródka. Robiła też swetry na drutach dla ludzi. Miała wprawdzie z czego żyć dzięki pieniądzom Grunbergów, ale nie mogła odmówić ludziom żeby nie wzbudzać podejrzeń. Przyjęła też serdecznie Ryśka, syna Franciszki i Stefana, kiedy ten musiał nagle opuścić dom pp.P.. Bardzo Ryśka polubiła i nawet chciała, aby został u niej razem z rodzicami, ale postanowiono szukać dla niego innego lokum.