Nazajutrz Laban o umówionej godzinie udał się...

Nazajutrz Laban o umówionej godzinie udał się do bazy bojowców z Icchakiem Cukiermanem. Na miejscu czekała na nich niemiecka zasadzka. Posypał się grad kul, Icchak został trafiony w nogę. Zachował przytomność umysłu i wyszedł na ulicę. Ranny krążył po okolicy. Trafił do kościoła, skąd wypędził go przerażony ksiądz. Następnie dotarł do domu, na którym dostrzegł tabliczkę z napisem wyłącznie po polsku "Doktor chorób wewnętrznych". Lekarza nie było w domu. Pozostali mieszkańcy bali się, nie chcieli mu pomóc. Gorączkując, przeleżał całą noc na schodach. O świcie zajęła się nim dozorczyni. Zaprosiła do mieszkania, nakarmiła, pilnowała cały dzień, ale przenocować nie chciała. Ledwo żywy dotarł do stacji i wsiadł do pustego wagonu.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.